Ο δρόμος προς την τελική χωροθέτηση

 Η τακτική του κ. Γ. Ραγκούση να συζητήσει με τους βουλευτές και δημάρχους την αλλαγή του αυτοδιοικητικού χάρτηΤου Βασιλη Nεδου
Ο «Καλλικράτης», παρά τις αντιδράσεις δημάρχων και τοπικών παραγόντων και τις μάλλον ήπιες ενστάσεις ορισμένων βουλευτών, παρουσιάσθηκε την Τετάρτη στο υπουργικό συμβούλιο και -εκτός απροόπτου- μετά τις 15 Μαΐου θα ψηφιστεί και θα τεθεί σε ισχύ. Η -αναπότρεπτα επείγουσα- δημοσιονομική σημασία του νομοσχεδίου, αναγκαστικά επισκιάζει ορισμένες καινοτομίες που εισάγονται. Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Γ. Ραγκούσης δηλώνει στην «Κ» ότι «η θεσμοθέτηση της διπλής εκλογικής αναμέτρησης, είναι μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές που έχουν γίνει από το 1974». Τούτο σημαίνει ότι από το 2014 οι τοπικές (περιφερειακές-δημοτικές) και οι ευρωεκλογές θα διεξάγονται την ίδια ημέρα. Οπως λέει ο ίδιος, εκτός από τα πολύ σοβαρά οικονομικά αποτελέσματα τα οποία προκύπτουν, η παρέμβαση αυτή «υπακούει σε μια διαφορετική λογική οργάνωσης της δημόσιας ζωής της χώρας».

Τριβές και διαφωνίες

Ο κ. Ραγκούσης καθ' όλη τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών συναντήθηκε επανειλημμένως τόσο με ομάδες βουλευτών ανά περιφέρεια, όσο και με τους θεσμικούς εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εξαρχής, η χωροθέτηση των νέων δήμων υπήρξε το κεντρικό, αν και ελάχιστα ουσιώδες, ζήτημα συζήτησης μέσα και -κυρίως- έξω από το υπουργείο Εσωτερικών. Η Β' Αθηνών, η Θεσσαλονίκη και τα περίχωρά της, όπως επίσης και πολυπληθείς νομοί στην υπόλοιπη Ελλάδα (Ηράκλειο, Λάρισα, Χαλκιδική κ.ά.), υπήρξαν περιοχές όπου εντοπίστηκαν τριβές και διαφωνίες. Οι περισσότερες βέβαια, έμειναν πίσω από τις κλειστές πόρτες του υπουργικού γραφείου. Η τακτική του κ. Ραγκούση να συζητήσει και με τους βουλευτές την αλλαγή του αυτοδιοικητικού χάρτη, εξηγεί -σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές- τις σχετικά περιορισμένες διαφωνίες για την τελική χωροθέτηση. Οσον αφορά τη Β' Αθηνών αλλά και τη Β' Πειραιώς, με την εξαίρεση ολίγων δημάρχων, γενικώς οι προτάσεις του υπουργείου Εσωτερικών έγιναν δεκτές. Οι περισσότεροι βουλευτές συμφώνησαν ότι είναι αδιανόητο στο λεκανοπέδιο της Αττικής να λειτουργούν δήμοι με λιγότερους από 20.000 κατοίκους. Ενδεικτικό παράδειγμα ο πληθυσμιακά μικρός δήμος Αγίου Ιωάννου Ρέντη στη Β΄ Πειραιά, ο οποίος συνενώθηκε με τη Νίκαια. Στη Θεσσαλονίκη εντοπίζονται επίσης κάποιες διαφωνίες, ιδιαίτερα για την επιλογή της διατήρησης καθεστώτος ανεξάρτητου δήμου στην Καλαμαριά. Στη Χαλκιδική ο βουλευτής κ. Ι. Δριβελέγκας έγινε στόχος επίθεσης από κατοίκους της Αρναίας, λόγω της συγχώνευσης του δήμου με τρεις γειτονικούς.
Σε ορισμένους νομούς ήδη υφίσταται διαφωνία σχετικά με τη διαφαινόμενη ενοποίηση ορεινών είτε με πεδινούς είτε με παραλιακούς δήμους. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι ο νομός Ηρακλείου, για τον οποίο μάλιστα το υπουργείο Εσωτερικών έχει συντάξει δύο χάρτες. Η τελική επιλογή θα κριθεί στη διαβούλευση. Στη συγκεκριμένη περιοχή το πρόβλημα δημιουργείται από τον πρώην δήμο Καστελίου, ο οποίος είτε θα ενσωματωθεί στον τουριστικό, παραλιακό δήμο είτε σε αυτόν που θα δημιουργηθεί στα νότιά του στην ενδοχώρα. Αντίστοιχα διλήμματα, τα οποία οδήγησαν στη σύνταξη δύο χαρτών, υφίστανται στους νομούς Αιτωλοακαρνανίας, Αργολίδας, Αχαΐας, Ευβοίας, Καβάλας, Λαρίσης, Πέλλας και Πιερίας. Αναλόγως, διλήμματα τα οποία έχουν προκύψει και για άλλους λόγους (πέρα από τη γεωγραφική τοποθεσία των υπό συγχώνευση δήμων) απαντώνται στις Σέρρες, τα Τρίκαλα και τη Φθιώτιδα. Σε κάθε περίπτωση οι βουλευτές των νομών αυτών -βεβαίως ακόμη και αυτοί που έχουν υπουργοποιηθεί- θα έχουν τις επόμενες ημέρες τη δυνατότητα να ταχθούν υπέρ ενός εκ των δύο κατατεθειμένων χωροταξικών σχεδίων.